Jerúsalem

 

Jerúsalem er heilög borg í augum gyðinga, kristinna manna og múslima.

 

                               Jerúsalem undir stjórn Gyðinga

 

Um árið 1000 fyrir Krist gerði Davíð konungur gyðinga Jerúsalem að höfuðborg landsins og þar var byggt musteri sem sagt er að hafa borið af öllum öðrum byggingum en árið 607 fyrir Krist lögðu Babýlóníumenn borgina í rúst og ráku þjóðina í útlegð.

70 árum síðar fengu gyðingar heimfaraleyfi og endurstofnuðu borgina og byggðu nýtt musteri, það musteri stóð þegar Jesús var uppi. Árið 70 eftir Krist lögðu Rómverjar borgina í rúst. Þeir gyðingar sem ekki voru drepnir voru reknir í útlegð og afkomendur þeirra sneru ekki aftur fyrr en frá og með 1948 með stuðningi frá Sameinuðu þjóðunum.

 

                              Jerúsalem undir stjórn Múslima

 

Múslimar lögðu borgina undir sig árið 636. Atburðurinn olli ekki þáttaskilum, Múslimar leyfðu kristnum mönnum að heimsækja hina helgu borg. Þetta breyttist þegar Seldsjúkar (Tyrkir) tóku Jerúsalem árið 1071 en þeir rændu pílagríma og drápu, að sögn þeirra manna sem sneru aftur til Evrópu á næstu árum.

 

               Krossferðirnar-Kristnir menn leggja undir sig borgina

 

Reiði greip um sig í Evrópu og Úrban páfi II notaði tækifærið til að eggja þjóðhöfðingja og aðalsmenn að vinna hið heilaga land úr höndum Tyrkja. Eggjunin bar árangur, fjölmennur hópur riddara tók krossinn, hélt til Palestínu og hertók Jerúsalem árið 1099. Meðferð sigurvegaranna á hinum sigruðu ber lítinn vott um kristilegan kærleika, íbúar Jerúsalem voru höggnir niður án minnstu miskunnar. Stofnað var konungsríkið Jerúsalem en konungurinn (Gottfreð, hertogi frá Neðra-Lothringen) tók sér titilinn ,,verndari hinnar helgu grafar''. ,,Hvernig get ég borið konungskórónu á stað þar sem frelsarinn bar þyrnikórónu?'' voru rök hans fyrir titlinum.

 

                                        Tímabil-Ottómanna

 

Árið 1517 lagði veldi Ottómanna Jerúsalem undir sig en þeir eru líka nefndir Tyrkjaveldi, Suleiman hinn mikli var leiðtogi þeirra.  

En veldi þeirra fór að hnigna smám saman og á 19. öld var svo komið að aðeins 8000 manns bjuggu í Jerúsalem og íbúarnir voru mjög blandaðir (Gyðingar, Múslimar og Kristnir).

 

 

                                Bretar og Sameinuðu þjóðirnar

 

Í fyrri heimsstyrjöldinni (1914-18) báru Bretar sigurorð af Ottómönum og í framhaldi af því fóru gyðingar að flytjast til Ísrael og Jerúsalem fór að stækka út fyrir gömlu borgarmúranna. En það var ekki fyrr en 1948 sem Sameinuðu þjóðirnar ákváðu að skipta landinu í tvö yfirráðasvæði þ.e. Ísrael, yfirráðasvæði gyðinga og Palestínu, eða yfirráðasvæði Múslima og þá fóru gyðingar að streyma til ,,fyrirheitna landsins''. Fljótlega fór að koma til átaka á milli Palestínu og Ísraels.